Η Ελλάδα του Θερβάντες...

Γράφει ο Κλεισθένης.
Τα συμβαίνοντα, ειδικότερα τις τελευταίες εβδομάδες, οδηγούν κάθε καλοπροαίρετο σε μερικά, δυστυχώς, άσχημα συμπεράσματα.

 
Παρακολουθούμε ένα πολιτικό σύστημα Δον Κιχώτη, ημίτρελο, να παλεύει με φανταστικούς εχθρούς, να ζει στον δικό του φανταστικό κόσμο. Ένα πολιτικό σύστημα που αδιαφορεί για τον λαό. Ένα πολιτικό σύστημα που ενδιαφέρεται μόνο για την μακροημέρευσή του.
 

Ακόμη παρακολουθούμε έναν λαό Σάντσο Πάντσα, καβάλα στο γαϊδουράκι, ούτε άλογο δεν καβαλάει τρομάρα του, πλήρως παραιτημένο, έχοντας αποδεχτεί την μοίρα του φτωχού και εξαθλιωμένου, να ακολουθεί ένα σάπιο πολιτικό σύστημα Δον Κιχώτη, στις φαντασιώσεις του και στις μάχες του με αόρατους εχθρούς. Να του αρέσει το παραμύθι ή χειρότερα η "παραμύθα".
 

Θα πει κάποιος, βαριές κουβέντες.
Απέχουν όμως πολύ απ' την αλήθεια;
 

Οι Ευρωπαίοι μας λοιδορούν κι εμείς τους ικετεύουμε για δανεικά.
 

Οι Ευρωπαίοι μας βρίζουν χυδαία κι εμείς τους παρακαλάμε να μας δεχτούν σαν ισότιμους.
 

Οι Ευρωπαίοι σκοπεύουν να μας αγοράσουν για ένα κομμάτι ψωμί κι εμείς σφυρίζουμε αδιάφορα.
 

Οι Ευρωπαίοι μας πατάνε στον λαιμό κι εμείς γαργαλιόμαστε και χασκογελάμε.
 

Οι Ευρωπαίοι σφίγγουν την θηλιά γύρω απ' τον λαιμό μας κι εμείς περιμένουμε αδιαμαρτύρητα τον φυσικό μας θάνατο.
 

Αλήθεια, που είναι το φοιτητικό κίνημα, που λουφάζει; 
 Μήπως κάθεται αποχαυνωμένο στα καφέ με τα κινητά του και τα γκομενιλίκια του;
 

Σε ποιο νιρβάνα βρίσκονται οι ενάμιση εκτμ άνεργοι;
 

Οι συνταξιούχοι των 300 ή 400 ευρώ ζουν μόνο για να παρακολουθούν τηλεόραση;
 

Οι εξαθλιωμένοι τι περιμένουν;
 

Δυστυχώς ο λαός σαν τον Σάντσο Πάντσα έχει αποδεχτεί την εξαθλίωσή του, έχει παραιτηθεί των αγώνων και ξεχνάει ότι έχει ένα φορτίο χιλιάδων χρόνων ιστορίας.
 

Ο καταναλωτισμός τον έχει αλλοτριώσει, η λογική της ήσσονος προσπάθειας ή καλύτερα της μη προσπάθειας έγινε επικυρίαρχη.
 

Έμεινε ικανοποιημένος που του δόθηκε η ευκαιρία να ψηφίσει στις εκλογές. Έβαλε τον Δον Κιχώτη να του λύσει τα προβλήματα αρνούμενος να συμμετέχει στα δρώμενα. Που και που κάποια συγκέντρωση για την τιμή των όπλων.
 

Μήπως δυστυχώς ήρθε η ώρα να πούμε "καληνύχτα Ελλάδα";

Έχουμε σαν έθνος εθνικούς στόχους σήμερα;

Γράφει ο Κλεισθένης.
 

Το ερώτημα πλανάται στα χείλη πολλών σκεπτόμενων Ελλήνων.
 

Αν δεχτούμε ότι υπάρχουν εθνικοί στόχοι σήμερα, ποιοι είναι; ποιοι τους θέτουν;
 

Το σάπιο κατεστημένο προσδιορίζει ότι εθνικός στόχος είναι η προσφυγή στις αγορές (διεθνείς και ντόπιους τοκογλύφους) για δανεισμό.
 
Είναι να τρελαθούμε, προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρέπει σώνει και καλά να ξαναδανειστούμε. Η σημερινή καταστροφή άραγε από τι προήλθε;
 

Σε αντιδιαστολή με το σάπιο κατεστημένο εγώ προτείνω σαν εθνικό στόχο το να καταστούμε αυτάρκεις έτσι ώστε να μην έχουμε ανάγκη τα δανεικά.
 
Ακόμη εθνικό στόχο μας υποδεικνύουν την παραμονή μας στην Ε.Ε και το ευρώ.
 

Καλά τόσα χρόνια περνάμε τα πάθη του Ιώβ μόνο και μόνο γιατί μπήκαμε στην Ε.Ε και γιατί έχουμε σαν νόμισμα το ευρώ. 

Αυτά τα ξεχνάει το σάπιο οικονομικοπολιτικό σύστημα; 

Αν ναι, εμείς που περνάμε τα πάνδεινα το ξεχνάμε;
 

Σε αντίθεση με την πρόταση του σάπιου κατεστημένου εγώ προτείνω σαν εθνικό στόχο την έξοδό μας απ' την Ε.Ε και το διαολοευρώ της. 

Προτείνω την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα που θα μας δώσει και εθνική ανεξαρτησία, που θα μας δώσει την δυνατότητα να ξεφύγουμε απ' τον λαβύρινθο των χρεών και της εθνικής υποτέλειας.
 

Ένας καλόπιστος θα ρωτήσει, πως θα μπορέσουμε να σταθούμε όρθιοι χωρίς την χρηματοδότηση και τα δανεικά των Ευρωπαίων;
 

Η απάντηση προϋποθέτει να πάμε πολύ πίσω στον χρόνο.
Όταν η Ελλάδα ελευθερώθηκε απ' τον Τουρκικό ζυγό σχεδόν αμέσως αποκτήσαμε "προστάτες". 

Μην ξεχνάμε ότι τα πρώτα ελεύθερα χρόνια υπήρχαν στην Ελλάδα τρία κόμματα, το Αγγλικό, το Γαλλικό και το Ρωσικό. Αυτό σημαίνει ότι δεν αποκτήσαμε πλήρη ανεξαρτησία.
 

Ένα άλλο ουσιώδες πρόβλημα που κουβαλάμε από τότε είναι ότι δεν είχαμε ποτέ εθνική αστική τάξη. 

Οι Έλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες ήσαν μεταπράτες δλδ επιχειρούσαν με ξένα κεφάλαια. 

Αυτό έχει διπλή ζημιογόνα επίδραση. Έπρεπε η επιχείρηση να έχει κέρδη για τα ξένα κεφάλαια και κέρδη για τον ντόπιο επιχειρηματία-μεταπράτη. Φαντάσου τώρα πως έπρεπε να συμπεριφέρεται ο μεταπράτης-επιχειρηματίας στους εργαζόμενους και το κράτος. 

Οι νέγροι της Αμερικής όταν ήσαν δούλοι, είχαν ένα τραγούδι που σε ελεύθερη μετάφραση έλεγε "του νέγρου επιστάτη η βουρδουλιά, πονάει πιο πολύ, αυλακώνει την πλάτη πιο βαθιά". Κάπως έτσι γινόταν και γίνεται στην Ελλάδα.
 

Υπάρχουν Ελληνικά κεφάλαια; Αν ναι, πόσα;
 

Σύμφωνα με τους ειδήμονες υπάρχουν εκατοντάδες δις ευρώ σε ξένες τράπεζες.
 

Μπορούν αυτά τα κεφάλαια να στηρίξουν μία Ελλάδα εκτός Ε.Ε και ευρωζώνης; Φυσικά και μπορούν.
 

Μπορούν αυτά τα κεφάλαια να στηρίξουν την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, να την αναπτύξουν και να την καταστήσουν αυτάρκη; Φυσικά και μπορούν.
 

Τότε γιατί δεν γίνεται;
 

Η απάντηση εδώ είναι απλή. Απ' την μία όπως προείπα δεν έχουμε εθνική αστική τάξη κι απ' την άλλη κανένας δεν δέχεται να επενδύσει σε παραγωγικό τομέα. 

Έχουν όλοι οι κεφαλαιούχοι καλομάθει να επενδύουν σε χρηματοπιστωτικά προϊόντα που τους αποφέρουν μεγάλα κέρδη χωρίς κόπο και έγνοιες. 

Έχουν τοποθετήσει τα κεφάλαιά τους σε τοκογλυφικά κέντρα που απομυζούν τον πλούτο των λαών, μεταξύ των άλλων και του δικού μας.
 

Εδώ και τώρα τίθεται ένας πολύ σημαντικός εθνικός στόχος, να επενδυθούν τα Ελληνικά κεφάλαια σε παραγωγικές επενδύσεις στην Ελλάδα και οι έχοντες αυτά τα κεφάλαια να αποτελέσουν την νέα Ελληνική εθνική αστική τάξη.
 

Αν αυτό συνέβαινε τότε ο Ελληνικός λαός με την εργατικότητά του, με το ταλέντο του, με την δημιουργικότητά του σε λίγα χρόνια θα έκανε την Ελλάδα αγνώριστη, ανεξάρτητη, προοδεύουσα και αυτάρκη.
 

Ας αφήσουμε τα μίζερα που μας προτείνει το σάπιο κατεστημένο και ας θέσουμε εμείς τους εθνικούς μας στόχους. Εγώ στηρίζω ήδη δύο, την έξοδο απ'την Ε.Ε και το ευρώ και τις παραγωγικές επενδύσεις από Ελληνικά κεφάλαια. 

Εσείς θέσετε τους δικούς σας εθνικούς στόχους...

Η μόνη πατριωτική λύση είναι η ηρωική έξοδος...

Γράφει ο Κλεισθένης.
Έχουμε κυκλωθεί και μας βάλουν από παντού.
 
Απ' τη μια η νεοφιλελεύθερη έως φασίζουσα Ε.Ε μας κόβει την ανάσα εμποδίζοντας την ρευστότητα και απειλώντας καθημερινά, απ' την άλλη τα ντόπια τσιράκια της προβοκάρουν σε αγαστή συνεργασία με τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ.
 
Δεν μας επιτρέπουν να παράξουμε αγροτοκτηνοτροφικά με τις ποσοστώσεις, ενταγμένες στην διευκόλυνση των πωλήσεων των δικών τους προϊόντων (της Ε.Ε).
 
Μας επέβαλαν μέσω της τρόικα και των μνημονίων υπερφορολόγηση, διαλύοντας την μεσαία τάξη και οδηγώντας στα λουκέτα τις Ελληνικές επιχειρήσεις.
 
Δεν εγγυώνται τα σύνορά μας σαν σύνορα της Ε.Ε και αποδέχονται την στρατιωτική κατοχή της Κύπρου μας, Ευρωπαϊκού κατά τα άλλα εδάφους, από τους Τούρκους.
 
Κατέστρεψαν το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου.
Μας φόρτωσαν χρέη και μας ζητούν για ένα κομμάτι ψωμί την εθνική μας περιουσία.
 
Μας διέλυσαν την υγεία, την παιδεία, έχουμε 1,5 εκτ. ανέργους, συντάξεις πείνας, υποσιτισμένα παιδιά που λιποθυμούν στα σχολεία.
 
Πληρώσαμε με αίμα και αυτοκτονίες τις παράλογες και ανθελληνικές επιλογές τους.
 
Μας πήραν, με την βοήθεια των εδώ υποτακτικών τους, την εθνική μας ανεξαρτησία, μας προσβάλουν, καταπατούν την Ελληνική αξιοπρέπεια. Μας αντιμετωπίζουν σαν κατοίκους Γερμανικής αποικίας. 
 
Να συνεχίσω; Υπάρχουν χιλιάδες δεινά που υφιστάμεθα σαν Έλληνες απ' τον καιρό που ο "εθνάρχης(!)" μας έβαλε στην ΕΟΚ και ο "γερμανόδουλος" Σημίτης στην ευρωζώνη.
Τι μας μένει;
 
Πρίν μερικές δεκάδες χρόνια κάποιοι Έλληνες βρέθηκαν σε παρόμοια κατάσταση, ήταν 10 Απριλίου το 1826. Σε περίπου ένα μήνα συμπληρώνονται 189 χρόνια από τότε. Το Μεσολόγγι ήταν αποκλεισμένο από στεριά και θάλασσα, δεν υπήρχε ελπίδα σωτηρίας. Οι Μεσολογγίτες τότε αποφάσισαν, ΕΞΟΔΟ. 
Αυτή η θυσία των Μεσολογγιτών ήταν και η απαρχή για ένα φιλελληνικό κίνημα στην τότε Ευρώπη της ιεράς συμμαχίας(βλέπε Ε.Ε), την αλλαγή της διεθνούς τότε πολιτικής απέναντι στην Τουρκία και τελικά την απελευθέρωσή μας .
 
Σήμερα γιατί καθόμαστε και μοιριολογάμε, γιατί παρακαλάμε τους Ευρωπαίους να μας λυπηθούν. Οι Ευρωπαίοι με ηγεμόνα την Γερμανία δεν πρόκειται να θυσιάσουν ούτε ένα ευρώ για να μας σώσουν απεναντίας αισχροκερδούν δανείζοντάς μας σε ένα αέναο σπιράλ χρέους.
 
Η λύση είναι απλή. Να κάνουμε ότι και οι πρόγονοί μας Μεσολογγίτες, ΕΞΟΔΟ.
 
Θα είναι επώδυνη, τουλάχιστον στην αρχή αλλά, θα αποκτήσουμε αξιοπρέπεια, θα ξαναβρούμε την χαμένη μας υπερηφάνεια, θα ξαναστήσουμε την χώρα μας. Έχουμε τα μέσα, έχουμε την θέληση, έχουμε την όρεξη. Θα δουλέψουμε όπως κάναμε χιλιάδες χρόνια τώρα.
 

Η μόνη πατριωτική κίνηση που εκφράζει όλους τους Έλληνες, δεξιούς, κεντρώους και αριστερούς είναι:
Έξω απ' την Ε.Ε και την ευρωζώνη ΤΩΡΑ.