Η εφαρμογή των 3/3 (τριών τρίτων) στους εκλογικούς νόμους.

Γράφει ο Κλεισθένης.

Λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε την οικονομικό διαχωρισμό ενός λαού σε τρεις τάξεις. Την μεγαλοαστική, την μεσαία και την εργατική. Μπορεί κάποιοι να αρνούνται αυτόν τον

διαχωρισμό αλλά ή σφάλλουν ή προσπαθούν να αλλοιώσουν την πραγματικότητα.

Ένας άλλος επίσης γνωστός διαχωρισμός είναι των τριών τρίτων (3/3) δλδ το ένα τρίτο καλοπερνάει μέσα στην χλιδή και την πολυτέλεια εκμεταλλευόμενο τα άλλα δύο τρίτα, το άλλο ένα τρίτο ζει μια κάπως άνετη ζωή εκμεταλλευόμενο το τελευταίο τρίτο που ζει σε συνθήκες σκληρές φτωχό μέσα στην μιζέρια και την καταπίεση.

Η προσπάθεια όλων των εκλογικών νόμων είναι η απόλυτη πλειοψηφία του 50%+1 να μειώνεταιστην σχετική πλειοψηφία του ~35% δλδ όσο περίπου είναι το ένα τρίτο των εχόντων και κατεχόντων δλδ όσων διαβιούν σαν βασιλιάδες απομυζώντας τον κόπο και τον μόχθο όσων παράγουν.

Στα περισσότερο δημοκρατικά εκλογικά συστήματα επιδιώκεται η απόλυτη πλειοψηφία να είναι το 50%+1 έτσι ώστε η μεγαλοαστική τάξη σε συνεργασία με κάποια κομμάτια της μεσαίας να κυβερνούν αδιαφορώντας για τις λαϊκές ανάγκες.

Η μεσαία τάξη πολύ σπάνια συμμαχεί με την εργατική έτσι ώστε να κυβερνήσει αποκλείοντας απ' την κυβέρνηση τους μεγαλοαστούς. Όταν γίνεται μια τέτοια συμμαχία έχει περιορισμένο χρονικό ορίζοντα και επιτυγχάνεται μόνο σε επαναστατικές περιόδους.

Επειδή πρέπει υποκριτικά να φαίνεται ότι η κυβέρνηση έχει την δημοκρατική νομιμοποίηση του 50%+1 χρησιμοποιούνται καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα αυξημένης αναλογικής ή όπως το σημερινό με το bonus των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα.

Βασικά στο κοινοβουλευτικό ή αντιπροσωπευτικό σύστημα οι πυλώνες του είναι τρεις, ο δεξιός, ο κεντρώος και ο αριστερός. Μέσα σ' αυτούς τους πυλώνες σχηματίζονται διάφορα κόμματα και κομματίδια με μικροδιαφορές όμως οι βασικοί πυλώνες παραμένουν ισχυροί. Για να αποφεύγεται η πολυδιάσπαση των τριών βασικών κομμάτων-πυλώνων έτσι ώστε να γίνεται εύκολος ο σχηματισμός κυβέρνησης στον εκλογικό νόμο προβλέπεται το όριο του 3%. Σε περιπτώσεις κρίσεων και όσο διαρκούν αυτές γίνεται πολυδιάσπαση επειδή κάθε οικονομική ομάδα προσπαθεί να φορτώσει την κρίση στις πλάτες των άλλων οικονομικών ομάδων. Όταν το σύστημα ισορροπήσει τότε επανέρχονται όλοι στα τρία βασικά κόμματα-πυλώνες.

Είναι επίσης γνωστό ότι άλλο πράγμα είναι η εξουσία και άλλο η κυβέρνηση. Όπως λειτουργεί η δημοκρατία στην χώρα μας με την στρεβλότητα των εκλογικών νόμων η εξουσία ταυτίζεται με την κυβέρνηση και είναι αποκλειστικό δικαίωμα της μεγαλοαστικής τάξης.

Η επιθυμητή εξισορρόπηση ανάμεσα στην εξουσία του χρήματος και κυβέρνησης των ασθενέστερων δύσκολα επιτυγχάνεται. Επειδή η κοινωνία χρειάζεται ισορροπία για να προχωρήσει μπροστά πρέπει το εκλογικό σύστημα να είναι τέτοιο που να επιτρέπει τον σχηματισμό κυβέρνησης των ασθενέστερων οικονομικά ομάδων για τον δικαιότερο επιμερισμό του παραγόμενου πλούτου.

Ακόμη πρέπει η πλειοψηφία να είναι μεγαλύτερη του 50%+1 όπως έχω γράψει παλιότερα, με προτεινόμενο τον κανόνα της χρυσής τομής δλδ 62% με 38%. Πράγματα ανέφικτα μπορεί να πει κάποιος όμως η κοινωνία έχει ανάγκη συναίνεσης και συμμαχικών κυβερνήσεων με την αυξημένη πλειοψηφία του 62% για να διορθωθούν πολλά απ' τα κακώς κείμενα. Αυτή η αυξημένη πλειοψηφία θα δημιουργήσει περισσότερα των τριών κόμματα-πυλώνες με καλύτερη και πληρέστερη εκπροσώπηση των κοινωνικών ομάδων. Πολιτικά όσο ανεβαίνει το ποσοστό της πλειοψηφίας τόσο μεγαλώνει η δημοκρατική νομιμοποίηση της εκάστοτε κυβέρνησης. Πρέπει η πλειοψηφία όχι μόνο να ξεφύγει απ' το ~35% που ισχύει σήμερα με βάση τον εκλογικό νόμο αλλά να περάσει και το 50%+1 που θεωρείται το θεμέλιο της δημοκρατίας.

Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει .......

Γράφει ο Κλεισθένης.
Παλιότερα είχα γράψει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παρέμεινε κόμμα του 3%. Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών το επαληθεύουν.
Ακολουθώντας την παλαιοκομματική λογική παρέταξε στην
μάχη των περιφερειακών εκλογών τα προβεβλημένα κομματικά του στελέχη. Αποτέλεσμα κέρδισε μόνο την Αττική ελέω ψηφοφόρων της χρυσής αυγής.
Με την ίδια παλαιοκομματική αντίληψη συμπεριφέρθηκε και στις δημαρχιακές εκλογές, αποτέλεσμα όλα τα κομματικά του στελέχη καταποντίστηκαν, παρέμεινε φωτεινό παράδειγμα ο νέος, άγνωστος και άφθαρτος υποψήφιος για τον δήμο της Αθήνας.
Η απόρριψη, τελευταίες στιγμές, κάποιων υποψηφιοτήτων καθώς και η επιμονή για κάποιους υποψήφιους σε αντίθεση με τις τοπικές κοινωνίες και τις οργανώσεις του, έδρασαν καταλυτικά στο να μειωθεί αισθητά το ρεύμα που έτεινε να δημιουργηθεί υπέρ του.
Το εκβιαστικό δίλημμα ή ο ΣΥΡΙΖΑ ή οι εθελόδουλοι της Μέρκελ καθώς και το ανόητο σύνθημα στις 25 ψηφίζουμε και στις 26 φεύγουν, συσπείρωσαν την Ν.Δ και κυριότερα το θνησιγενές ΠΑΣΟΚ δίνοντάς τους το “φιλί” της ζωής. Δείτε τις μετακινήσεις της τελευταίας στιγμής ψηφοφόρων προς την Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ.
Αυτά είναι στρατηγικά και τακτικά λάθη;;;;
Οι δικαιολογίες που προβάλουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ότι έγιναν εκβιασμοί απ' την Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ είναι άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε ή για να γίνω πιο κυνικός, “της στραβής ψωλής της φταίνε οι τρίχες”.
Ακράδαντα πιστεύω ότι το παιγνίδι είναι στημένο, πρέπει να ολοκληρωθούν οι καταστροφικές πολιτικές των μνημονίων που προωθεί η συγκυβέρνηση ανεμπόδιστα, μετά την ολοκλήρωση θα βρει “καμμένη” γη όπως και κάθε παλαιοπολιτικάντης που έρχεται στην κυβέρνηση και θα διαιωνιστεί επί μακρόν η δυστυχία των Ελλήνων.
Ο πολιτικός χρόνος που δώρισε στην συγκυβέρνηση είναι αρκετός για την ανασύνταξη της Ν.Δ και πιθανόν του ΠΑΣΟΚ. Είναι γνωστό ότι προ του επερχόμενου κινδύνου αριστερής κυβέρνησης θα λειτουργήσουν τα συντηρητικά αντανακλαστικά και οι διαγραφέντες και αποστασιοποιημένοι των δύο κομμάτων των μνημονίων θα ενωθούν σε πανστρατιά. Η αλλαγή των αρχηγών για εκτόνωση της λαϊκής δυσαρέσκειας είναι γνωστή συνταγή. Λίγη ιστορία δεν βλάπτει.
Ήδη στα εκλογικά μαγειρεία των ανωτέρω σιγοψιθυρίζεται η κατάργηση του bonus των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα. Φυσικά αυτό μόνον θα διαρρέεται εκτός αν τα κόμματα που πιθανά θα συνεργαστούν για την τελειωτική καταστροφή των Ελλήνων διαπιστώσουν ότι με κάποιο τρόπο η πρωτιά δεν θα πάει στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά σε κάποιο μεταλλαγμένο κόμμα “σάρκα εκ της σαρκός των”. Η “παράταση” που πήραν τα κόμματα της συγκυβέρνησης μπορεί, συνεπικουρούμενη απ τα ΜΜΕ των συμφερόντων, να ανατρέψει το υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ ρεύμα. Λίγη ιστορία δεν βλάπτει.
Ίδωμεν.

Γίνανε και εκβιαστές;

Γράφει ο Κλεισθένης.
Όλοι ασχολούνται και καλά κάνουν με τις εκλογές. Άκουσα πως συνελήφθη blogger για εκβιασμό υποψήφιου δημάρχου. Φτάσαμε και ως εκεί;
Επειδή κρατάω πάντα μικρό καλάθι και επειδή δεν μπορώ αντικειμενικά να επιβεβαιώσω την είδηση αρκούμαι στο να προειδοποιήσω.
Η μεγάλη επισκεψιμότητα στα δημοσιογραφικά σάιτς και στα κομματικοποιημένα μπλογκς λειτουργεί σαν μαγνήτης για κάποιους να “πλουτίσουν” εκμεταλλευόμενοι την αφέλεια όσων τους παρακολουθούν καθημερινά. Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος χρησιμοποιώντας το διαδίκτυο και την “ανωνυμία” εκβιάζει κάποιον άλλο. Φταίει ο εκβιαστής; OXI μόνον, φταίνε και οι χιλιάδες παρακολουθητές που διαβάζουν και αποδέχονται άκριτα κάθε μορφή προπαγάνδας που κυκλοφορεί στα λεγόμενα μεγάλα μπλογκς και σάιτς.
Έρχονται στο μέιλ μου καθημερινά πολλά μηνύματα που αφορούν καταγγελίες, προπαγανδιστικό υλικό, προσκλήσεις και διάφορα άλλα περίεργα. Ουδέποτε δημοσίευσα κάτι παρόμοιο. Οι δημοσιεύσεις μου αφορούν θέσεις απόψεις και προτάσεις που δεν περιέχουν κομματική προπαγάνδα. Θα πει κάποιος, γιαυτό το μπλογκ σου δεν έχει μεγάλη επισκεψιμότητα. Καλύτερα, θα απαντήσω, λίγοι, σκεπτόμενοι και καλοί μου αρκούν.
Όλοι οι στο περιθώριο πρώην καλοπληρωμένοι “δημοσιογράφοι”, γνωστοί για τα όσα προπαγάνδιζαν έχουν και από ένα σάιτ. Τι περιμένει κάποιος διαβάζοντάς τα; Αντικειμενική πληροφόρηση; Πλανάται πλάνην οικτράν.
Το κακό όμως έφτασε και στα μπλογκς. Τα χρησιμοποιούν ακόμη και τα κανάλια σαν έγκυρη πηγή πληροφόρησης των δελτίων ειδήσεων. Μπορεί ένας μπλόγκερ κομματικό σκυλί να ενημερώσει τους αναγνώστες του; Μπορεί ένας δημοσιοκάφρος που δεν έχει θέση σε κάποιο απ' τα μεγάλα κανάλια να ενημερώσει τους αναγνώστες του; ΠΟΤΕ, γιατί αμφότεροι εξυπηρετούν συμφέροντα, κομματικά ή άλλα.
Μία, αν μου επιτρέπετε συμβουλή, αγνοήστε τα μεγάλα μπλογκς και σάιτς, το ότι έχουν μεγάλη επισκεψιμότητα δεν τους δίνει τα εχέγγυα και για ανεξάρτητη και αντικειμενική πληροφόρηση.


Όσον αφορά τις εκλογές.
Σήμερα ψηφίζουμε χωρίς φόβο και χωρίς πάθος, οι Κασσάνδρες που διαλαλούν ότι αν βγει ό ένας ή ο άλλος θα γίνει η συντέλεια του κόσμου, εξυπηρετούν τα στενά κομματικά τους συμφέροντα. Στην πολιτική και στην δημοκρατία κανείς δεν είναι αναντικατάστατος. Πιστεύω πως οφείλουμε όλοι να ψηφίσουμε έχοντας στο πίσω μέρος του κεφαλιού μας ότι οι εκλογές από μόνες τους δεν πρόκειται να λύσουν κανένα πρόβλημα. Η συνεχής ενασχόληση με τα κοινά, το “άνοιγμα” του μυαλού, η κριτική σκέψη και ο καθημερινός αγώνας μπορούν να δώσουν λύση σε ότι μας πικραίνει, σε ότι μας καταπιέζει, σε ότι μας αφαιρεί το δικαίωμα να ζήσουμε ελεύθεροι και ήρεμοι.
“Καλό βόλι” λοιπόν.