Αλλαγή “σκυτάλης”.

Γράφει ο Κλεισθένης.

Άρχισε η παράδοση της λεγόμενης γενιάς του πολυτεχνείου (ή της μεταπολίτευσης) στην επόμενη γενιά. Κύρια

χαρακτηριστικά της γενιάς που παραδίδει είναι ο πατριωτισμός και η δημοκρατικότητα.

Τα χαρακτηριστικά της γενιάς που αναλαμβάνει δεν είναι ακόμη γνωστά, το μέλλον θα δείξει.

Ένας πρόχειρος υπολογισμός του ποιος παραδίδει σε ποιον και τι παραδίδεται μας αποκαλύπτει και την μελλοντική πορεία.

Το σημερινό πολιτικό σύστημα, το καλύτερο όλων των εποχών, ετοιμάζεται να παραδώσει στον εαυτό του, γιατί να το “αλλάξωμεν άλωστε”;

Τα παραδείγματα πολλά πχ ο ομιλητικώτατος και υπερδραστήριος πρόεδρος της δημοκρατίας, υπερασπιστής του συντάγματος και του λαού, ετοιμάζεται να παραδώσει στον εαυτό του (μέσω του κλώνου του) και θα είναι υπερκομματικός όπως ήταν μέχρι σήμερα.

Η πλέον επιτυχημένη κυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών θα παραδώσει στην επόμενη που θα προέρχεται απ' το σημερινό ιδανικό πολιτικό σύστημα. Που αλλού θα μπορούσε να παραδώσει; Στα χιλιαδυό καπετανάτα των πενήντα ακόλουθων-οπαδών;

Η σημερινή βουλή, των πολιτικών επιχειρημάτων και των φιλολαϊκών νόμων θα παραδώσει στην επόμενη, σάρκα εκ της σαρκός της.

Εδώ πρέπει να τονιστεί ότι τα απειροελάχιστα περιστατικά διαφθοράς έχουν διαλευκανθεί και οι ολίγοι (ελάχιστοι) διεφθαρμένοι τιμωρήθηκαν παραδειγματικά.

Αλήθεια, τι θα παραδοθεί;

Θα παραδοθεί μία ελεύθερη και ανεξάρτητη Ελλάδα, με ισχυρότατη οικονομία και ένα ευτυχισμένο λαό, μία Ελλάδα παράδειγμα προς μίμηση που χαίρει της εκτίμησης και του σεβασμού της Ε.Ε και όλου του πλανήτη. Μία ανεξάρτητη και αυτοαποφασίζουσα δικαιοσύνη. Ένας ακομμάτιστος και ταγμένος στα εργατικά συμφέροντα συνδικαλισμός. Ένα εργατικό δυναμικό καλοπληρωμένο που έχει όλα τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά του δικαιώματα, ένα εργατικό δυναμικό με καλή και ισόβια εργασία. Μία δωρεάν για όλους Υγεία και φυσικά μία Παιδεία υπόδειγμα. Μία μεσαία τάξη ακμάζουσα και παραγωγική. Μία βιομηχανία σε άνθηση. Μία βιοτεχνία υπερδραστήρια, κορμός της εθνικής οικονομίας και ένα εμπόριο στυλοβάτη της. Ένα αγροτικό τομέα ικανό να θρέψει όλους τους Έλληνες και να εξάγει ποιοτικά προϊόντα.

Ένα τραπεζικό σύστημα που έχει σαν μοναδικό του σκοπό την ανάπτυξη της οικονομίας.

Συμπερασματικά θα παραδοθεί ένα έθνος-κράτος ανεπηρέαστο απ' την παγκοσμιοποίηση και την παγκόσμια κρίση, κάτι σαν Γαλατικό χωριό του σήμερα.

Θα μπορούσα να απαριθμήσω και άλλα πολλά και ευχάριστα. Όμως, αλίμονό μας όταν ξυπνήσουμε απ' τον λήθαργο, αλίμονό μας όταν ξεφύγουμε απ' την εικονική πραγματικότητα, αλίμονό μας όταν ανοίξουμε τα μάτια.

Δύο απ' τα πολλά λάθη μας.

Γράφει ο Κλεισθένης.

“Πριν μιλήσεις, σκέψου αν έχεις κάτι να πεις, διαφορετικά σώπασε”.

 Παρατηρώ στο διαδίκτυο και όχι μόνο, όλοι μιλούν, διαμαρτύρονται, βρίζουν κτλ.

Κλασσική περίπτωση πολίτη που συνομιλεί φανταστικά με τον πολιτικό, τεχνοκράτη ή “ειδήμονα” που μιλάει στην TV ή στο ραδιόφωνο.

“Τι λέει ρε ο μ@λ@κ@ς”;;; “Βρε πουλημένο τομάρι”, “βρε κλεφταρά”, “βρε προδότη” κτλ.

Ο οποιοσδήποτε απ' τους προαναφερθέντες μπορεί να πει κάτι άλλο απ' αυτό που στηρίζει πολιτικά έστω κι αν διαφωνεί και ο ίδιος μ ' αυτό;;;;;

Τι περιμένουμε πχ να πει ένας πρωθυπουργός ότι είναι αυταρχικός; αντιδημοκρατικός; να πει ότι απέτυχε η πολιτική του; να πει ότι εξυπηρετεί συμφέροντα; να πει ότι είναι δουλικό των αφεντικών του;

Τι περιμένουμε να πει ένας υπουργός; να πει ότι περιμένει εναγωνίως την προκαθορισμένη “μίζα” αφού έφερε στην βουλή κατ' εντολήν το νομοσχέδιο της ντροπής που τούδωσαν οι πάτρωνές του;

Τι περιμένουμε να πει ένας βουλευτής που ψηφίζει τα νομοσχέδια της καταστροφής; να πει ότι το μόνο που τον νοιάζει είναι η καρεκλίτσα του; να πει ότι νοιάζεται μόνο για την επανεκλογή του; να πει ότι είναι πρόβατο στο κομματικό μαντρί;

Τι περιμένουμε να πει ένας τεχνοκράτης-δουλικό της άρχουσας, διεφθαρμένης και απάτριδας τάξης; να πει ότι άλλα λέει η επιστήμη του και άλλα πράττει για να εξυπηρετήσει καλύτερα τα αφεντικά του που τον τοποθέτησαν στη ακριβοπληρωμένη θέση;

Όχι, δεν πρόκειται, θα πουν ότι παλεύουν για το καλό του λαού, θα πουν ότι δρουν για το καλό της πατρίδας, θα πουν ακόμη αναίσχυντα ότι κόπτονται για το καλό του έθνους. Απλά και ανερυθρίαστα.

Εμείς βρίζουμε κοιτάζοντας το γυαλί ή ακούγοντας το ραδιόφωνο. Μέγα λάθος, τζάμπα εκνευρισμός, άνευ ουσίας οι παραινέσεις, εις μάτην τα βρισίδια.

Ναι! Θα πει κάποιος αλλά μας ανεβάζουν το αίμα στο κεφάλι.

Κακώς, είναι η απάντηση, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για γέλια, τζάμπα θεατρική κωμωδία.

Εμείς αν θέλουμε να αντιδράσουμε μπορούμε κάλλιστα να βγούμε όλοι στους δρόμους και να αγωνιστούμε. Πέραν τούτου χρήσιμο ουδέν.

Ένα δεύτερο μεγάλο λάθος μας είναι η επίκληση του συντάγματος.

Ακούμε συχνά κάποιον να λέει ότι αυτή η πολιτική πράξη, αυτός ο νόμος, αυτή η υπουργική απόφαση παραβιάζουν το σύνταγμα.

Ναι! Αλλά ποιο σύνταγμα;;;;

Το ισχύον σύνταγμα κόπηκε και ράφτηκε απ' τους πολιτικάντηδες όχι για να προασπίσει τον λαό αλλά τους ίδιους, όχι για το καλό της κοινωνίας αλλά των αφεντικών τους. Το ισχύον σύνταγμα φτιάχτηκε για να παραβιάζεται εύκολα, να έχει πολλαπλές ερμηνείες κατά το δοκούν. Είναι ένα συνονθύλευμα νομικισμών, αοριστιών και πολλαπλά ερμηνευόμενων διατάξεων που επικαλύπτονται από νόμους, είναι γνωστή η φράση που υπάρχει κατά κόρον στο σύνταγμα , “'οπως ο νόμος ορίζει”.

Το ισχύον σύνταγμα είναι κατ' επίφαση δημοκρατικό όπως κατ' επίφαση είναι και η δημοκρατία μας οπότε κάθε αναφορά στο σύνταγμα, κάθε στήριξη του, είναι μέγα λάθος.

Ναι! Θα πει κάποιος αλλά χωρίς το σύνταγμα τι θα γίνει;

Φυσικά η αναγκαιότητα ύπαρξης συντάγματος είναι αδιαμφισβήτητη όχι όμως του ισχύοντος αλλά ενός άλλου που θα προκύψει απ' τον λαό και θα τον υπερασπίζεται ενάντια στην αυθαιρεσία και την εκμετάλλευση. Ένα σύνταγμα με προκαθορισμένα και σαφή όρια πέραν των οποίων όποιος κινηθεί θα τύχει της ανάλογης τιμωρίας. Ένα σύνταγμα που θα φέρει τον λαό στο κέντρο των αποφάσεων και όχι παρακολουθητή τους. Πεδίον δόξης λαμπρόν για κάθε δημοκρατικό πολίτη; η κινητοποίηση για αλλαγή του συντάγματος.